کد مطلب:3232 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

بعضي مي گويند قانون منع استفاده از ماهواره نمي تواند جوانان را كنترل كند و معتقدند ماهواره اگر مثل ويدئو آزاد شد، به آن اهميت نمي دهند، نظر شما چيست؟

هر چند قانون منع استفاده از ماهواره، راه حل نهايي و اصولي براي كنترل جوانان نيست، ولي با توجه به حجم گستردة تبليغات دشمن از طريق ماهواره و گسترش فحشا و فيلم ها (يي كه با فرهنگ و هويّت ملّي و اسلامي همخواني ندارد، چه بسا موجب ترويج و آموزش ناهنجاري هاي اجتماعي و فرهنگي و ديني مي شود) آزاد گذاشتن آن نيز به صلاح نمي باشد، تا به انتخاب خود افراد آن را ترك كنند. اين سخن مانند آن است كه بگوييم مغازه هاي شرابخواري يا مراكز قماربازي و غيره را آزاد بگذاريم و به مردم بگوييم خودتان از رفتن به آن اماكن دوري كنيد! بديهي است گناه لذت و جاذبه اي دارد كه بسياري از جوانان را به سوي خود مي كشاند. از طرفي از نظر اسلام موظفيم زمينة گناه را از بين ببريم.

ماهواره هرگز با ويدئو قابل مقايسه نيست. اگر مردم ويدئو را رها كردند، دليلش آن نبود كه ويدئو آزاد شد، بلكه دليل مهم اش آن بود كه به جاي ويدئو، استفاده از اينترنت و ماهواره براي افرادي كه دوست داشتند فراهم شد. از طرف ديگر صدا و سيما با ارائة فيلم ها و برنامه هاي ورزشي تا حدي توانست وقت جوانان را پر كند و به سوي خود جذب نمايد. در ضمن تهية فيلم هاي خاص ويدئوئي با مشكلاتي مواجه است و هزينه دارد و فراهم آوردن آن نياز به صرف وقت دارد، هر وقت و هر كس بخواهد آماده، مانند ماهواره نيست.

در ضمن ماهواره ها تنها در نمايش فيلم خلاصه نمي شود؛ برنامه هاي هنري و تبليغاتي و سياسي (كه با فرهنگ و هنجارهاي جامعه ديني، كاملاً تضاد دارد) در واقع يك نوع فرهنگ و تفكّري هم از جهت ظاهر و هم از جهت دروني القا مي كند.

هر كشور و هر نظامي بالاخره به زبان خودش حلال وحرامي دارد؛ مجاز و ممنوعي دارد؛ فرهنگ خاص خود را دارد. در آمريكا هم شرابخواري علني در معابر عمومي قانوناً ممنوع است و اين ممنوعيت را ضد آزادي نمي دانند. البته كار سلبي به بركت كار ايجابي است كه مؤثر است، يعني علاوه بر ممنوعيت استفاده از ماهواره، بايد جريان جديد فكري ايجاد كرد و با دشمن به رقابت برخاست. فرهنگ هر چه داراي جوهر قوي تر و هويت اصيل تر باشد، جريان هاي تازه وارد را بهتر مي تواند در خود حل و هضم كند و نكات منفي آن را دفع كند. همان طوري كه يك درياي عميق، جريان ها و موج ها را در دل خود حل مي كند، پس بايد به فرهنگ خود بها دهيم؛ فرهنگي كه مبتني بر ميراث عظيم و درخشان تاريخي است. چنين فرهنگي مصونيت دارد.(1)

پي نوشت ها:

1. جلال رفيع، فرهنگ مهاجم، فرهنگ مولد، ص 457.